مجتبی رضاخواهپس از اجرایی شدن دستورالعمل ترامپ مبنی بر جلوگیری از ورود ایرانیان به آمریکا، ایرانیان مقیم آمریکا و بخصوص دانشجویان، با سردرگمی خاصی روبرو شده‌اند.
برخی دانشجویان از آمریکا خارج شده بودند تا به دیدار خانواده‌شان بروند، و برخی برای امور تحقیقاتی از آمریکا خارج شده بودند ولی هیچکدام امکان بازگشت به آمریکا را ندارند. در حال حاضر این دانشجویان در بلاتکلیفی بدی قرار دارند و نمی‌دانند که آینده تحصیلاتشان به کجا ختم می‌شود.
دانشجویان ایرانی مقیم آمریکا نیز امکان خروج از امریکا را ندارند، بدین معنی که اگر خارج شوند امکان بازگشت‌شان فراهم نیست. بنابراین اگر خدای ناکرده برای خانواده‌شان اتفاقی بیفتد و یا به هر دلیل دیگری نیاز به خروج از آمریکا داشته باشند، در دوراهی سختی قرار می‌گیرند: ادامه تحصیل و یا خروج اضطراری.
در این روزها، دانشجویان البته ایمیل‌هایی از اساتید و یا روسای دانشگاه دریافت می‌کنند. در ایمیل‌ها از شرایط پیش آمده برای دانشجویان ایرانی ابراز نگرانی شده و با دانشجویان همدردی می‌شود. صد البته این ایمیل‌ها نشان دهنده شخصیت مثبت برخی آمریکایی‌هاست، لیکن حدود نیمی از آمریکایی‌ها از قانون جدید ترامپ بر علیه ایرانیان حمایت می‌کنند. مضافا سختگیری‌های جدید ترامپ بر علیه ایران شامل تحریم و تهدید در راهند. بطور خلاصه سیاست‌های جدید ترامپ بر علیه مردم ایران اتخاذ و اجرا شده و با حمایت مردم آمریکا همراه شده است.
اما در این شرایط برخی ایرانیان خارج نشین چشم خود را بروی این سیاست‌ها بسته و همچنان از خوبیهای غرب و خوش رفتاری آمریکایی‌ها تعریف می‌کنند. بطور مثال ارسال ایمیل دلداری‌دهنده توسط برخی همکاران خود را با آب و تاب آنچنانی تعریف کرده و مردم ایران را به نوع دوستی و احترام به ملت‌ها دعوت می‌کنند.
اگرچه دعوت به نوع‌دوستی و احترام به سایر ملت‌ها امری‌ست پسندیده، ولی این جماعت هیچگاه توضیح نمی‌دهند که بر اساس کدام نوع‌دوستی به پسر پنج ساله‌ی ایرانی در فرودگاه ویرجینیا دستبند زده‌اند و بر اساس کدام احترام به ملت‌ها، نیمی از مردم آمریکا از سختگیری‌های اخیر بر علیه ایرانیان حمایت کرده‌اند؟
لازم به یادآوری‌ست بخش قابل توجهی از افرادی که در فضای مجازی دم از مهربانی و همدلی مردم آمریکا می‌زنند ساکن ایالت کالیفرنیا هستند. اکثر مردم این ایالت هم در زمان انتخابات به کاندیدای رقیب رای داده‌اند و هم بعد از انتخابات، در تظاهرات متعددی اعتراضات خود را نسبت به ترامپ نشان داده‌اند. بنابراین ارسال ایمیل‌های همدردیِ مردم کالیفرنیا به ایرانیان، لزوما به معنای نوع دوستی نبوده و بیشتر شبیه به ابراز مخالفت با ترامپ است. برای پی بردن به نوع دوستی مردم آمریکا، می‌بایست به ایمیل‌هایی که از طرفداران آقای ترامپ به ایرانیان ارسال شده اشاره کنیم و نه ایمیل مخالفان آقای ترامپ. بهتر بگویم، ایمیل‌ها باید به اصطلاح “از حب علی باشد نه از بغض معاویه”.
اگرچه می‌توان چشم بروی حقایق واضح بست و در جهت بزک کردن برخی چهره‌های کریه اقدام نمود، ولی سوال اینجاست که هدف از این نمایش متفاوت چیست؟ در حالی که عوارض سیاست‌های جدید دامن ایرانیان را گرفته، و این سیاست‌ها با حمایت بخش قابل توجهی از جامعه آمریکا مواجه شده، چرا برخی به دنبال تغییر رفتار ملت ایران هستند؟
کیوان ابراهیمی
نویسنده مهمان
ثبت نظر