در پست مربوط به مهاجرفرستی، گفته شده بود محدودیت اینترنت بعنوان ابزار کار و فعالیت یک نخبهی علمی، از مصادیق زورگویی و ستمگری هست که به فرمودهی مولا علی علیهالسلام، مردم رو به ترک وطن وامیداره.
بعضی مخاطبین در کامنتهای این پست طعنه اندختن و نوشتن خندهدار هست که میگی وضع اینترنت منجر به ترک وطن میشه، اینترنت ایران مشکل خاصی نداره و بوسیلهی یه ویپیان ارزانقیمت جوابگوی تمام نیازها هست و از این حرفها.
علاوه بر توضیحاتی که اونجا (در گروه چت) دادم، یه تجربهی دستاول رو هم تعریف کنم:
با چند نفر از بچههای دانشگاهی ساکن ایران که در حوزهی دیتا ساینس و هوش مصنوعی فعال هستن جلسهی آنلاین داشتیم.
جلسهمون بصورت صوتی برگزار میشد و قرار نبود هیچکسی دوربینش رو روشن کنه (یعنی برقراری ارتباط به سرعت اینترنت خفنی برای نمایش تصویر فولاچدی نیاز نداشت و فقط قرار بود صوت رد و بدل بشه و یکی از حاضرین صفحهی خودش رو با بقیه به اشتراک بذاره).
یکی از بچهها اول جلسه وصل شد و صحبت کرد اما مدام قطع و وصل میشد. اکثر جلسه رو نبود و وقتی یه دفعه وسطش وصل شد گفت بستهی اینترنتم تموم شده و داشتم دوباره بسته میخریدم. اما بعد دوباره بعلت سرعت داغون قطع شد و تا آخر جلسه نتونست بیاد.
وقتی جلسهمون تموم شد، یه صوت داخل گروه گذاشت… گفت: «من فقط میخواستم بگم لعنت به این اینترنت ایران و لعنت به این کشور با این وضع اینترنتش، همین»
شاید پیش خودتون بگید خب این بنده خدا منحرف هست و ضد انقلابه و با همه چیز مشکل داره. صرفاً یک نکته بگم: پروفایل ایشون در زمان انتخابات، عکس سید ابراهیم رئیسی بود…
لعنتهایی که نثار کرده رو تایید نمیکنم، اما به وضوح میتونید ببینید این اوضاع اینترنت چطور روح و روان آدمها رو خراش میده و براشون اعصابخردی و دردسر ایجاد میکنه.
آقای رئیسی، کاش جلوی دشمنان اینترنت رو در دولتت بگیری و اینقدر بیخود و بیجهت لعنت نخری…
پینوشت: در جلسات آنلاینی که بصورت روزانه داریم، تقریباً جلسهای نبوده که یکی دو نفر از حاضرین مشکل قطع و وصل و سرعت پایین و تاخیر در ارتباط نداشته باشن.
ثبت نظر