علیرضا بازارگان50 سال پیش، در اواخر ماه ژانویه 1967، خلبان‌های اولین فضاپیمای “آپولو” آمریکا، به دلیل آتش‌سوزی در کابین، در دمای 500 درجه سلسیوس در کمتر از 20 ثانیه جزغاله شدند. یعنی در زمانی کوتاه، جان چند عدد از بهترین خلبان‌ها و همچنین میلیون‌ها دلار پول از بین رفت. این حادثه در رقابت بین شوروی و آمریکا برای رسیدن به کره ماه یک فاجعه بود.
پس از این حادثه آمریکایی‌ها چه کردند؟ سریعاً هیاتی برای ارزیابی این حادثه تشکیل دادند، کنگره بر روی عملیات‌های ناسا نظارت اعمال کرد، فضانوردی بیش از یک سال به تعلیق در آمد و یک سنجش اساسی از برنامه آپولو صورت گرفت. نهایتاً معلوم شد که نشت اکسیژن خالص و یک جرقه این حادثه را ایجاد کرده است.
آمریکایی‌ها رسوا شدند، ولی از این حادثه ناگوار درس گرفتند و اشتباهات خود را اصلاح کردند و حدود دو سال و نیم بعد، با در نظر گرفتن تمهیدات مربوطه، در عملیات “آپولو 11” یک آمریکایی بر روی کره ماه راه رفت.
به نظر بنده می‌توان از این داستان 2 درس مهم گرفت:
اول اینکه انسان می‌بایست با حوادث ناگوار به صورت جدی برخورد کند و با تصحیح رفتار از آن‌ها درس بگیرد. نباید از کنار حوادث به سادگی گذشت و دست روی دست گذاشت تا حادثه بعدی رخ دهد.
و دوم اینکه پیشرفت علم و تکنولوژی هزینه دارد. باید پول داد. باید خون داد. باید تلاش و کوشش و سعی و خطا کرد تا نهایتاً به نتیجه برسیم. نمی‌توان با کپی کاری و دادن مقاله‌های بی‌ارزش در کنفرانس‌های بی‌خود توقع داشت که پیشرفت مهمی صورت بگیرد.
کیوان ابراهیمی
نویسنده مهمان
ثبت نظر