نویسنده مهمان#امیر، پژوهشگر دوره‌ی مطالعات شهری در دانشگاه سایمون فریزر، ونکوور کانادا
در بحبوحه‌ی پذیرش مهاجران سوری توسط كشور كانادا، بحثی رو با استاد کانادایی‌ام كه بشدت موافق این كار بود داشتم مبنی بر اینكه آیا شما نمی‌ترسید فرهنگ این مهاجران، چهره‌ی شهرهای شما رو متفاوت كنه؟ بالاخره این مهاجران مسلمان هستند و نیاز به اماكن مذهبی دارند، و این امكان وجود داره كه تعداد مسجدهای شهرهای شما بیشتر بشه. حضور افراد محجبه در شهرهای شما بیشتر بشه. ادبیات و زبان‌های دیگری وارد محیط های اجتماعی شما بشه و حتی روحیه‌ی شهرهای شما هم تغییر كنه…
استادم با این جمله جواب را شروع كرد كه پدرِ پدربزرگش در اوایل سال ١٩٠٠ از ایرلند به كانادا مهاجرت كردند و تقریباً تمام کانادایی‌ها هم به غیر از بومیان یا همان “First Nation”ها مهاجر هستند و افتخار می‌کنند كشوری را درست كردند كه فرهنگ‌ها و ادیان مختلف می‌تونند با صلح و دوستی كنار هم زندگی كنند. بعد به من آدرس خیابانی را برای بازدید در ریچموند ونكوور دادند كه به “بزرگراهی به بهشت” معروف است.
در این خیابان، مسجد، كلیسا، كنیسه و معبد بودائی‌ها در فاصله‌ای بسیار نزدیک به هم ساخته شده و مراسم مذهبی هر كدوم از این ادیان بدون مشكل در جوار هم برگزار میشه.
کیوان ابراهیمی
ثبت نظر