تاثیر مهاجرت نخبگان بر نسل‌های آینده ایران

نخبگان جامعه افراد گلچین شده جامعه هستند. اگر هر شخصی که در زمینه رشته تحصیلی و یا کاری خود از سایر افراد جامعه بالاتر است از کشور خارج شده و هرگز بازنگردد، طبیعی است که پیشرفت جامعه با سرعت کندتری انجام گیرد.

یکی از نیازهای اساسی هر کشوری برای پیشرفت، نیروی انسانی است. گاهی برای تربیت نیروی انسانی کارآمد میبایست دهه ها زمان صرف کرد (مثلا برای یک تربیت یک فوق تخصص جراح مغز حدود ۴ دهه زمان نیاز هست). با خروج نخبگان از کشور، نیروی انسانی کارآمد و باهوش از سیستم داخلی ایران خارج می‌شود. بدیهی است این خسران به این زودی ها قابل بهبود و جایگزینی نیست.

در دنیای امروز که سرعت رشد تکنولوژی‌های جدید بسیار بالاتر رفته، خروج نخبگان از کشور به معنای افزایش سرعت پیشرفت کشورهای دیگر (غالبا آمریکا) و کاهش پیشرفت علمی-فناوری ایران خواهد بود.

اما اشکال فوق تنها خروجی خروج نخبگان از کشور نیست. اخیرا با یک متخصص ژنتیک صحبت میکردم که می‌گفت خروج نخبگان از کشور باعث تغییر در نسل‌های بعدی هم می‌‌شود. چون اگر افرادی که غالبا باهوش‌تر از افراد جامعه هستند از ایران خارج شوند و‌ بچه‌هایشان مقیم کشورهای دیگر شوند، عملا نسل آینده ایران از فرزندان این نخبگان نیز محرومند. بنابراین متوسط هوش و‌ نخبگی نسل‌های آینده کاهش خواهد یافت. یادداشت دکتر شهرام یزدانی دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در این زمینه خواندنی است. اینجا

بنابراین هزینه خروج نخبگان از کشور صرفا محدود به دوران فعلی نیست، بلکه نسل‌های آینده ایران نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند. برای این مشکل، راه حلی نیازست….