اولین بار است که تجربهی رفتن به دادگاه را دارم و به لطف کرونا و تکنولوژی (زوم) از اتاقم در دادگاه ایالتی کلفرنیا حاضر شدم.
به دلیل سرعت غیرمجاز ۶۳ مایل در ساعت در خیابانی که سرعت مجاز ۴۵ مایل در ساعت بود، توسط پلیس جریمه شدم. به جریمه اعتراض کردم. مرحلهی اول در حضور قاضی اجرا میشود و بعد از خواندن اسم و نشان دادن گواهینامه از شما میپرسد که آیا خودتان را مقصر میدانید یا خیر؟
اگر بگویید بله مبلغی که بخاطر آن جریمه شدید (در مورد بنده جریمه به دلیل سرعت غیرمجاز) را پرداخت میکنید. اگر بگویید مقصر نبودم، شما را به اتاق زوم دیگری انتقال میدهند تا برای دادگاه بعدی وقت بگیرید.
۴۵ روز دیگر دوباره باید از طریق زوم با حضور افسر پلیسی که جریمهام کرده با قاضی دیداری داشته باشم و قاضی بعد از شنیدن دلایل بنده و پلیس تصمیم میگیرد که مقصر بودم یا خیر.
خروجی دیدار نهایی از سه حالت خارج نیست؛ یا میگوید مقصر بودم و تمام مبلغ را باید بدهم، یا میگوید مقصر نبودی و میبخشد، یا اینکه بخشی از مبلغ را میبخشد و بخش دیگر را باید پرداخت کنم.
۵۰۰ دلار جریمه برابر با ۱۲ و نیم میلیون تومان به نرخ هر دلار ۲۵۰۰۰ تومان، تنها برای سرعت غیرمجاز!
پینوشت ۱: قاضی ابتدا میگوید “حسین” بعد تصحیح میکند “حسینی”. معمولاً امریکاییها به دلیل آشنایی با صدام حسین تصور میکنند فامیل بنده هم حسین است که همیشه به شوخی میگویم نسبتی با صدام حسین ندارم
پینوشت ۲: آدمها در صف هستن تا نوبتشون بشه.
پینوشت ۳: جهت تکمیل بحث، median درآمد خانوار در شهر سکرمنتوی کلفرنیا حدود ۶۵ هزار دلار در سال میشه. مالیات رو که دست پایین در حد ۱۶ درصد حساب کنیم، درآمد خانوار بعد از کسر مالیات میشه ماهی ۴۵۵۰ دلار. یه نکتهی دیگه اینکه اجارهی آپارتمان تکخوابه در این شهر بطور متوسط چیزی در حد ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ دلار هست. حالا حساب کنید ۵۰۰ دلار جریمهی سرعت غیر مجاز چقدر میتونه برای یک خانواده گرون تموم بشه. اردر جریمههای رانندگی در امریکا حتی اگر نسبت به درآمد حساب بشه بسیار بالاتر از ایران هست.
ثبت نظر