کیوان ابراهیمییه ژانری در توئیتر راه افتاده بود که خارج‌نشین‌ها از حواس‌پرتی‌ها و جا گذاشتن وسایل‌شون می‌نویسن. منم ۴ مورد مهمی که تابحال برام اتفاق افتاده رو می‌نویسم، دوتاش مربوط به امریکا و دوتا ایران.
لپ‌تاپم رو توی سالن دریافت بار فرودگاه دموین امریکا جا گذاشتم که بیرون از کیف و در معرض همه در حال شارژ بود. بعد از ربع ساعت رفتم سر وقتش، بود.
ماه‌های اول ورود به امریکا، موبایلم رو توی اتوبوس جا گذاشتم و پیاده شدم. هر چی دویدم به اتوبوس نرسیدم. بعدش اتوبوس رو از روی پلاک پیدا کردم (شهر کوچک بود و اتوبوس‌ها متعلق به دانشگاه بودن)، موبایل سر جاش نبود اما راننده گفت یه مسافر اومد بهم داد، منم دادمش به دفتر اداره‌ی اتوبوسرانی. مراجعه کردم و گرفتمش.
حوالی سال ۹۰ موبایلم رو داخل دست‌شویی ساختمان ابن‌سینا در دانشگاه شریف جا گذاشتم. بعد از دو سه دقیقه برگشتم دیدم یکی داره از همون دست‌شویی میاد بیرون. رفتم داخل گشتم و موبایلم نبود، اون پسره هم غیب شد و موبایلم هیچ‌وقت پیدا نشد.
یه روز در تهران وقتی رسیدم منزل دیدم کیف پولم نیست. ظاهراً وقتی داشتم در پیاده‌روی خیابان انقلاب راه می‌رفتم از جیب شلوارم افتاده بود. چند ساعت بعد نگهبان یه اداره در همون حوالی تماس گرفت گفت کیف‌ت رو پیدا کردم. باهاش قرار گذاشتم و ازش گرفتم، مژدگانی قبول نکرد.
می‌دونم حواس‌پرتی‌هام زیاده، دیگه به روم نیارید
ثبت نظر