سوالی که اینجا بی جواب است: حق را به چه کسی بدهیم؟

نویسنده: دانشجو دکتری مهندسی پزشکی – تورنتو

کانال نویسنده: ca_time

قسمت ۱ از ۳

“بدن من مربوط به خود من است”، یکی از شعارهای اساسی هم جنس‌گرایان است.

در لیبرال‌گری ادعا می‌شود که حق و حقوق افراد، تمام و کمال پرداخت می‌شود. اما جالب اینجاست که همین ادعا و شعار اساسی نیز پر از چاله‌های عمیق فلسفی است.

حدود نیم قرن می‌شود که رسانه‌های غربی تبلیغ گسترده‌ای را جهت گرایش دادن مردم به هم جنس‌بازی صورت داده‌اند. در نظر گرفتن کاراکترهای هم‌جنس‌گرا در بسیاری از فیلم‌های غربی، پخش فیلم‌هایی که یکی از شخصیت‌های اصلی درگیر مقوله‌ی ارتباط عاطفی و جنسی با هم‌جنس است، رونمایی از سلبریتی‌های با این تمایل و تبلیغات خاص برند‌های مختلف از کوکاکولا گرفته تا انواع و افسام لباس‌ها با استفاده از این سلبریتی‌ها، از جمله‌ی این حرکات است.

احتمالاً دو تا از فیلم‌های نام آشناتری که شما دیده باشید سریال ده ساله‌ی فرندز، و برنامه محبوب و تلویزیونی الن است. آماده‌سازی بسترهای فانونی ارتباط با هم‌جنس، میل دادن مردم به سمت هم جنس‌بازی، جا انداختن آن در بخش‌هایی از جامعه کاریست که تا الآن با شدت و حدت صورت پذیرفته است؛ اما کم‌کم کودکانی که به جبر پدرها یا مادرهای هم‌جنس گرایشان در خانواده‌ای با والدین هم‌جنس پرورش یافته‌اند، بالغ شده‌اند، از میان اجتماع سربرآورده‌اند و اعاده‌ی حقوق می‌کنند.

⁉️ می‌پرسید کدام حق؟

سخن کودکان این است: “به چه حقی، برای لذت خودتان مرا از داشتن پدر و مادری از دو جنس مخالف که پدر و مادر بیولوژیکی من بودند، محروم کردید؟” سخنرانی‌ای را گوش می‌دادم که در آن دختری می‌گفت مادرهایم همیشه مهربان بودند، اما من همیشه کسی را کم داشتم. بعد‌تر برایم سوال شد چرا بقیه پدر و مادر دارند و من فقط دو مادر؟ می‌گفت نمی‌داند پدر چیست، مردها را نمی‌شناسد اما می‌داند همه‌ی عمر پدرش را کم داشته و از انجمن‌های حامی هم‌جنس‌گرایان می‌خواست برای نوزادانی که آن‌ها را جبراً محکوم می‌کنند تا بی‌مادر یا بی‌پدر بزرگ شوند، حقی قائل شوند.

⁉️ حال سوال اینجاست، اگر قرار است یک نفر این وسط از حق خودش محروم شود (حق تمام و کمال داشتن بر بدن یا حق داشتن پدر یا مادر)، چه کسی را از حقش محروم کنیم؟ اگر کودکی را به خانواده‌های هم‌جنس‌گرا سپردیم و به سبب آن، کودک رفتارش با جنسی که به عنوان پدر یا مادر خودش تجربه نکرده برای همیشه‌ی زندگیش دچار آسیب و کمبود شد، چه طور پاسخ می‌دهیم؟

وقتی حقوق روی هم می‌افتند معیارمان چه باشد؟ طبق آخرین یافته‌های انسانی، حق را از کودکی بگیریم که هنوز قدرت تکلم و اعاده‌ی حق ندارد یا حق برخورداری بیشتر از لذات جنسی نامتعارف را از زن و مردی بگیریم که دلشان چیز دیگری می‌خواهد؟

خداباورها اینجا می‌گویند، همه‌ی ادیان متفق‌القول معتقدند که ارتباط با هم‌جنس تخطی از حدود الهی است و اینجا حق انتخاب را به آفریننده می‌دهند.

ادامه دارد . . .