چطور باید جلو تکرار فاجعه پلاسکو را گرفت؟

دیروز که از دانشگاه بر می‌گشتم، یک کاغذ بزرگ روی شیشه‌ی یک مغازه توجهم را جلب کرد. کاغذ حدود دو هفته قبل توسط شهرداری نصب شده بود. روی کاغذ نوشته بود که ساختمان مربوطه غیر ایمن تشخیص داده شده است. به صاحب ملک یک ماه فرصت داده می‌شود که یا ساختمان را ایمن‌سازی کند و گواهی ایمن‌سازی را به شهرداری ارائه کند، یا اقدام به تخریب ساختمان کند.

در صورتی که یکی از این موارد ظرف یک ماه آینده انجام نشود، شهرداری به تخریب ساختمان اقدام خواهد کرد و تمام هزینه تخریب بر عهده صاحب ملک است. متن را که خواندم خیلی تعجب کردم که آیا در صورت بی‌تفاوتی، واقعا شهرداری به تخریب اقدام خواهد کرد؟ اما دقت که کردم، مغازه خالی بود و از نظر تجاری غیر فعال. در طبقه‌های فوقانی (ساختمان 3 یا 4 طبقه بود)، پنجره‌ها باز بود و جلو پنجره‌ها نئوپان گذاشته بودند و داخل ساختمان معلوم نبود.

خودم ندیدم کسی آنجا مشغل کاری باشد اما ظاهر این بود که عملیات داخل ساختمان در جریان است و کسی ساکن ساختمان نیست. احتمال بالا، صاحب بنا در حال ایمن‌سازی بود تا گواهی دریافت کند. از اینجا معلوم می‌شود که حداقل در این شهر آمریکا، شهرداری با کسی شوخی ندارد و برای همین هم صاحب ملک دست به کار شده است. احتمالا هم حق ندارد آن کاغذ را بکند چون از الصاق آن دو هفته می‌گذشت. وجود همان کاغذ باعث می‌شود که مردم حتی در همان یک ماه هم به چنین ساختمانی اقبال نشان ندهند.

این نشان می‌دهد که چطور باید از تکرار پلاسکو جلوگیری کنیم. بله با وجود خلا قانونی و ساختمان‌های غیر ایمن فراوان، نمی‌شود به این راحتی مثل آمریکا عمل کرد و مالک را قانع کرد ایمن‌سازی کند. چون در آمریکا ساختمان‌های غیر ایمن معدود اند اما در ایران شهرداری به این راحتی نمی‌تواند، همه کسبه ساختمان پلاسکو را تهدید کند و یک پاساژ را بطور کامل تعطیل کند!

اما حداقل که می‌شود ساختمان‌های غیر ایمن را با الصاق یک بنر به مردم شناساند و از مشتری‌ها کاست؟ دولت می‌تواند جریمه عدم ایمنی تایین کند یا وام‌هایی جهت ایمن سازی تصویب نماید. در شهری مثل تهران، این مساله ضروری است. خدا نکند در تهران زلزله 8 ریشتری بیاید. با تجربه‌ی پلاسکو، احتمالا صدها هزار نفر زیر آوار خواهند ماند! فاجعه پلاسکو هشداری است که باید قبل از یک فاجعه‌ی بزرگ‌تر دست به کار شد!

پ.ن.: در فاجعه پلاسکو، از همه مهوع‌تر برخی وابستگان یک جریان سیاسی هستند که از جنازه انسان‌ها برای اهداف سیاسی خود نمی‌گذرند! انگار نه انگار که نیمی از شورای شهر تهران از همین جریان سیاسی است! نه این که انتقاد بد باشد یا شهردار تهران تقصیری نداشته باشد، اما شما که طلب کار شده‌اید، گزارش بدهید خودتان چه کار کرده‌اید؟ پایکوبی بر جنازه‌ها که هنر نیست!