دانشجویی در کلرادودر پرواز امروز به مقصد آستین در ایالت تگزاس، مادر جوان امریکایی و فرزند دوازده ساله اش همسفرم بودند. باب صحبت‌مان از جایی باز شد که مادر از مهماندار درخواست آب برای پسرش کرد اما آب رایگان نبود مادر کارت بانکی همراه نداشت و من پرداخت کردم. تشکر کرد و شروع به صحبت کردیم.
این خانم راجع به ملیتم پرسید و من پاسخ دادم. ابتدا اسم ایران به گوشش آشنا نبود. اما بعد از چند ثانیه، زن جوان گفت: آهان، همون کشوری که تروریست زیاد داره؟؟ فکر کردم ایران را با کشور دیگری اشتباه گرفته و قاطعانه جواب دادم که “نه”. مجددا آهسته گفت: همون کشوری که اسامه بن لادن مال اونجاست دیگه؟ گفتم نه اون عربستان سعودیه!
جالب اینجا بود که عربستان سعودی را می‌شناخت اما اسامه بن لادن را ایرانی می‌پنداشت! سعی در راضی کردن این خانم نداشتم که ایران کشور تروریست‌پروری نیست و این اخبار دروغ کشور امریکاست…
پیش تر که رفتیم این خانم از زندگیش گفت. فهمیدم که یکی از برادرانش سال ۲۰۱۱ با شلیک فردی دیگر کشته شده!! بعلاوه شوهرش سال پیش، زمانی که به عنوان متهم در زندان بوده خودکشی کرده، و برادر دیگرش هم به علتی (که نگفت چی بود) از آمریکا به پورتوریکو دیپورت شده!!!
هرچند که شوکه و غمگین شرایط زندگی زن شده بودم، اما در ذهن به او میگفتم بی‌انصاف، خودت قاضی باش، من خطرناکترم یا تو؟؟!
کیوان ابراهیمی
نویسنده مهمان
ثبت نظر