گوردون مور، رئیس وقت اینتل پیشبینی کرد که تعداد ترانزیستورهای بهینهی بکار رفته در هر چیپ، از ۵۰ عدد در سال ۱۹۶۵ به ۱۰۰۰ عدد در سال ۱۹۷۰ برسد.
این، تنها یک هدفگذاری برای اینتل نبود بلکه برای دهههای طولانی به عنوان نقشهی راه کمپانیهای صنعت نیمرسانا (semiconductor) و ساخت مدار مجتمع (Integrated circuit) بکار رفت.
نسخهی اصلاح شدهی قانون مور در صنعت نیمرسانا میگوید ظرف هر ۱۸ ماه (یا به روایت دیگر هر ۲ سال)، تعداد المانهای چیپ الکترونیکی دو برابر میشود. کمپانیهای مشهور درهی سیلیکون در کالیفرنیا (درهای که نام خود را از همین صنعت گرفته)، رقابت شدیدی در رسیدن به این نقشهی راه دارند…
ثبت نظر