دفن در غربت، غربت در دفن

جمعه گذشته بعد از نماز جمعه، بنده باید نماز جنازه و مراسم دفن یک خانم سالمند ایرانی در شهر لوس گاتوس (ایالت کالیفرنیا) را انجام می‌دادم. متاسفانه صحنه‌هایی را دیدم که واقعاً دردناک و اسفناک بود. خانم‌ها و آقایان ایرانی که تمام همّ و غمّ‌شان این بود که خودشان را شبیه امریکایی‌ها کنند. چه نوع رنگ مو و نحوه لباس پوشیدن و حتی نامگذاری فرزندان که همه به نام‌های امریکایی بود، همچون اشتون، جی‌دن، میشل، إتی و …

جالب اینجا بود که با توجه به لهجه قوی فارسی که در انگلیسی‌ حرف زدن‌شان بود، اصرار داشتند که با من انگلیسی صحبت کنند (که البته برای من فرقی نمی‌کرد ولی نمیدانم چرا این اصرار را داشتند) و از همه بدتر خجالت کشیدن از گفتن ذکر لا اله الا الله بود در هنگام حمل تابوت مرحومه. خلاصه اینکه برای من دیدن این صحنه‌ها واقعاً ناراحت کننده بود ولی خدا را شکر که حداقل مانند یک مسلمان شیعه، مراسم تشییع جنازه انجام شد. این مرحومه در قبرستان شهر لوس گاتوس کالیفرنیا دفن شد، هزاران کیلومتر دور از وطن…