کیوان ابراهیمیتنها دو ماه پس از حوادث تلخی که آبان‌ماه بر کشور گذشت، صحنه‌های امروز باور کردنی نیست. انگار دیگر برای مردم مهم نبود که بنزین سه هزار تومان شده و تحریم اند. جز در تشییع امام خمینی، این خروش میلیونی در تاریخ ایران بی‌نظیر بوده،
«إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ»
امشب در جاده‌ای جنگلی در مجاورت خط ساحل غربی امریکا از سفر بازمی‌گشتم که مراسم تهران را زنده روی موبایل دیدم. حتی تصور اینکه در شرایط امروز، مردم امریکا برای فردی یک دهم چنین تشییع جنازه‌ای راه بیاندازند محال است.
به همین خاطر است که شخصیت‌های مشهور امریکایی یک به یک مقاومت خود در اظهار تعجب و تحسین این واقعه را می‌شکنند و چیزکی می‌نویسند. آن‌ها می‌گویند آیا ترامپ هیچ می‌داند با دستان خود چه کرده؟
مدتی بود که فکر می‌کردم چرا محمدرضاشاه، امام را قبل از وقوع انقلاب ترور یا اعدام نکرد؟ جوابش را امروز گرفتم، ظالمان اگر ذره‌ای عقل داشته باشند از خون شهید می‌ترسند؛ این خون، بنیان‌برانداز است.
امروز با دوستی صحبت می‌کردم که در روز کریسمس پدرش را در ایران از دست داده و بخاطر ممنوعیت سفر و ویزا بن نتوانسته به ایران برود. بعد از شهادت حاج قاسم برایش نوشته بودم بدجور حال‌مان گرفته است. نوشت «خیلی بیشتر از فوت پدر». به گمانم این حسی‌ست که بسیاری از مردم حاضر در تشییع جنازه‌ی دیروز و امروز هم داشته‌اند، انگار عزیزی از خانواده چه بسا بالاتر را از دست داده‌اند.
این نیمه‌ی شب، در دیار ترامپ، چیزی در گوشم زمزمه می‌کند آیا این پرچم‌های قرمز، منتهی به همان پرچم‌های سیاهِ سپاه خراسانی است که طبق روایات یاری‌گر حضرت مهدی خواهند شد؟ امیدوارم که چنین باشد. آرزو دارم همین مردم مسیحی امریکایی روزی با دیدن حضرت مسیح که به سپاه مهدی پیوسته در مقابل ظلم و عصیان قیام کنند،
«وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا»
دلیل عظمت جمعیت امروز چیزی جز قدرت اراده‌ی حاصل از ایمانِ سلیمانیِ عزیزمان نبوده و نیست، همین قدرت متصل به الله است که هراس در دل و جان دشمنان انقلاب و اسلام انداخته،
«فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كَانَ تَوَّابًا»
غروب امروز خورشید بر اقیانوس آرام، ساحل غربی امریکا**
ثبت نظر