بنیانگذار خانهی اخلاقپژوهان جوان
اینکه ما بجای مدل اهدای خون یا اهدای عضو به مدل خرید و فروش اینها سوئیچ کنیم، یه بحث دامنه داره از قدیم. مخالفانی هم داره. لابلای اینها یه چیز جدیدتری دیدم: مسالهی اخلاقی اهدای اطلاعات پزشکی
و این یه کتاب خوب و نسبتاً مفصل هست از پروفسور فلوریدی:
“The Ethics of Medical Data Donation”
چی میگه تو این کتاب؟ میگه ما میدونیم که جمعآوری و تحلیل اطلاعات پزشکی کاملاً به پیشرفت علم کمک میکنه. اما آیا ما اخلاقاً مجازیم سوابق بیماری فرد رو منتشر کنیم؟ (ولو خودش رضایت بده) چون عملاً داریم ترویج به نقض حریم خصوصی میکنیم (مثلاً سبک زندگی، تغذیه فرد و…) میکنیم.
از اون پیچیده تر؛ اطلاعات ژنتیکی فرد و یا عموم مردم یک کشور رو آیا میشه منتشر کرد؟ در لایهی بالاتر آیا ما مجاز به جمعآوری اطلاعات پزشکی متوفیان (طبیعتاً بدون رضایت اونها) هستیم؟ خصوصاً اگر بدون تحلیل این اطلاعات قادر به حل مسالهی اون بیماری نباشیم…
نویسنده های کتاب رویکردشون پر رنگ کردن مزایای اهدای اطلاعات پزشکی هست اما به چالشهای این عرصه هم به خوبی پرداختن. لوچانو فلوریدی استاد فلسفه و اخلاق اطلاعات در دانشگاه آکسفورده. آدم جالبی هم هست.
ثبت نظر