تقسیم ناعادلانه‌ی ثروت!

هنگامی که جاذبه‌های طبیعی رو بین ایالت‌های امریکا تقسیم می‌کردن، بعضی ایالت‌ها خیلی خوش‌شانس‌تر از بقیه بودن و کلی پارک‌های خوشگل و خاص رو برای خودشون برداشتن.

۶۲ تا پارک جنگلی ملی در امریکا وجود دارن که سالانه حدود ۳۰۰ میلیون گردشگر رو به خودشون جذب میکنن.

کلفرنیا بیشترین تعداد نشنال پارک‌ها رو داره (۹ تا)، بعدش آلاسکا با ۸ تا و در جایگاه سوم یوتا با ۵ تا. جایگاه چهارم هم متعلق به کالردو هست با ۴ تا.

ولی از جهت خاص بودن پارک‌ها، یوتا واقعاً حق بقیه رو خورده و دو تا از خاص‌ترین پارک‌های دنیا به نام زایون و برایس رو از آن خودش کرده. صحنه‌های طبیعی در این پارک‌ها واقعا حیرت‌انگیزه و متاسفانه دوربین هیچ‌گاه نمیتونه عظمت و شکوه ۳ بعدی این صحنه‌ها رو نشون بده. مگر اینکه در آینده VR ها بتونن یه مقدار از حس سه‌بعدی این بناهای طبیعی ساخته‌ی دست خداوند رو نشون بدن.

۳ تا پارک دیگه در یوتا وجود دارن که کمتر از برایس و زایون معروف هستن. پارک آرچز به معنی قوس‌ها هم صحنه‌های معروفی داره. دو تا پارک دیگه به نام‌های Capitol Reef National Park و Canyonlands National Park هم هستن که جالبن ولی در برابر زایون و Grand Canyon خیلی چیز خاصی نیستن.

چند تا پارک ایالتی هم وجود دارن که یکی از معروف‌ترین‌هاشون Snow Canyon هست. چیزی که خیلی خیلی جالبه اینه که اکثر این پارک‌های یوتا و آریزونا در اثر فرسایش طبیعت (حاصل از رودخانه و باد) حاصل شدن ولی Snow Canyon در اثر آتش‌فشان و لاوا شکل گرفته. خاک این مناطق سرخ رنگ هست و دیدن لاواهای قرمز رنگ خیلی حیرت‌انگیزه (در برابر لاواهای هاوایی که سیاه‌رنگ هستن).

البته این رو هم دوست دارم اضافه کنم که هر چند خاک سرخ و نارنجی رنگ یوتا خیلی جالبه ولی از جهت رنگ و خاص بودن، هنوز رنگ خاک سرخ جزیره‌ی هرمز یه چیز دیگه‌ست… اینو از کسی می‌شنوید که خیلی از پارک‌ها و مناظر طبیعی امریکا رو گشته و هر چند که hoodoo ها (ستون‌های پارک برایس) باعث حیرت انسان میشن ولی از جهت رنگ قرمز بودن خاک، هرمز واقعاً فرق داره و در لحظه‌ی اولِ دیدن، فک آدم میافته پایین!