جهانی به کوچکی یک دانشگاه

هفته گذشته، هفته‌ی بین الملل برای گرامیداشت تنوع فرهنگی و ملیتی در دانشگاه ما بود.

(International week: cultural and national diversity)

در ساختمانِ سه طبقه‌ی بزرگی که مختص فعالیت های دانشجویی است، پرچم ۱۰۷ کشور جهان آویزان شده بود. در واقع از ۱۰۷ کشور مختلف جهان، در دانشگاه ما دانشجو، استاد و یا پژوهشگر وجود دارد. در ادامه، عکس‌هایی از این پرچم های آویزان شده را مشاهده می‌کنید. پرچم ایران روبروی درب اصلی ساختمان (بهترین مکان) قرار گرفته بود و هر کس وارد ساختمان میشد پرچم ایران را می‌دید. البته بعید می‌دانم تعمّدی در کار بوده باشد. چون خیلی از دانشجویان نمی‌دانند این پرچم‌ها به کدام کشورها تعلق دارد.

به عنوان مثال به خاطرم هست یک سمینار علمی در دانشکده ما برقرار بود. سخنران این سمینار از دانشگاه تورنتو (واقع در کانادا) آمده بود. همان طور که می‌دانید کانادا تنها همسایه شمالی امریکاست. در این جلسه‌ی سمینار حدود ۴۰، ۵۰ نفری از دانشجویان و اساتید حضور داشتند و اغلب امریکایی بودند. سخنران ابتدا خود را معرفی کرد. سپس از حضار یک سوال پرسید:

پایتخت کانادا کجاست؟

سکوت عجیبی جلسه را فرا گرفت. به غیر از دو نفر، کسی اطلاع نداشت!! یکی از آن دو نفر، یک استاد بود که در کانادا به دنیا آمده بود و به همین خاطر سکوت کرده بود و دیگری بنده بودم. اما من هم جرات نداشتم بیان کنم چون حیرت تمام وجودم را فرا گرفته بود. با خودم فکر می‌کردم که یا سوال را اشتباه فهمیدم یا اصلا پایتخت کانادا شهر اتاوا نیست. چون اصلا باورم نمی شد که این همه دانشجوی امریکایی ندانند که پایتخت بزرگترین و تنها ترین همسایه شمالی کشورشان کجاست. لذا آرام گفتم: اتاوا

در این لحظه استاد کانادایی که کنار بنده نشسته بود جواب را به سخنران گفت و با دست اشاره کرد که جواب را از بنده شنیده است. سخنران هم خوشحال شد که بلاخره یک نفر در این جمع اسم پایتخت کشورش را می‌داند.

لذا بعید است که برای احترام به کشور ما، پرچم ایران را روبروی درب ورودی یعنی بهترین مکان قرار داده باشند. اما به هر حال این حرکت آویزان کردن پرچم‌های کشورهای مختلف، حرکت نمادینی بود که نشان دهد چه جوّی در دانشگاه حاکم است. یکی از تجربیات خوب تحصیل در چنین دانشگاهی، این است که در طول مدت دانشجویی، علاوه بر تحصیل با فرهنگ‌های مختلف، از شرق و غرب آسیا گرفته تا اروپا، آفریقا و امریکای جنوبی / شمالی آشنا می‌شویم بدون اینکه به کشور‌های مختلف سفری کرده باشیم.