استاندارد دوگانه در عدالتخواهی نسبت به ظلم در ایران و امریکا
الحمدالله خواهر مرضیه هاشمی آزاد شد و در مصاحبهای با پرستیوی، در مورد زندانی شدن خود توضیحاتی ارائه کرد. از مجموع این توضیحات، موارد زیر مورد اعتراض ایشان بود:
۰. حتی قبل از این بازداشت، سفر هوایی برای ایشان زحمت بیمورد دارد. چرا که بازرسی امنیتی ایشان چند ساعت طول میکشد و ایشان مجبور است حتی برای پروازهای داخلی امریکا، چندین ساعت زودتر در فرودگاه باشد تا بازرسی قبل از سوار شدن ایشان به هواپیما انجام شود.
۱. وقتی ایشان بازداشت میشود، در دو نوبت، با وجود اعتراض، عکس بدون حجاب برای پرونده گرفته میشود.
۲. به ایشان هیچ اتهامی تفهیم نمیشود و تنها گفته میشود شاهد در یک پرونده است و به علت ریسک فرار از امریکا، بازداشت شده است.
۳. به ایشان لباسهای متحدالشکل زندانیان تحویل میشود که مغایر با حجاب اسلامی است (پیراهن آستین کوتاه). روسری شخصی ضبط میشود و یک تیشرت دوم تحویل میشود که جای روسری استفاده شود.
۴. استفاده از همان تیشرت جای روسری هنگام جابهجا شدن در زندان ممنوع بوده است. ایشان با زندانیان زن همبند بوده است و در عمل تیشرت هم کمک چندانی نبوده چون مردان عمدتاً در همین جابهجاییها ایشان را میدیدهاند.
۵. در زندان انفرادی، دستشویی مورد دید ماموران زندان بوده که مردان هم در بینشان بوده اند.
۶. هنگام جابهجایی بین زندان و دادگاه، به ایشان دستبند و پابند زده شده و در طول مسیر همراه بقیهی زندانیها بودهاند که ممکن است مجرمان خطرناک باشند (دقت کنید ایشان حتی متهم هم نبوده است). در دادگاه آسانسور کار نمیکرده و ایشان در غل و زنجیر مجبور به طی مسیر طولانی و بالا و پایین آمدن از پله شده است.
۷. غذای زندان طوری بوده که تغذیهی حلال بسیار سخت بوده است. چون حتی اگر نان یا مواد گیاهی هم موجود باشد، خیلی موارد با محصول گوشتی تماس دارد.
۸. سرنوشت برای ایشان مشخص نبوده و در یک وضعیت بلاتکلیف بودهاند.
۹. یک مامور زندان به شکل ویژه بر ایشان نظارت داشته چون ایشان در لیست افراد مظنون به خودکشی قرار داشته است. این موضوع برای یک زندانی خیلی نگرانکننده است و موجب فشار روانی است چون ممکن است تصور کند، میخواهند سر ایشان بلایی بیاورند و جای خودکشی جا بزنند.
۱۰. از ایشان بر خلاف رضایت ایشان نمونه DNA اخذ شده است. دقت شود نمونه گیری این چنین خلاف اصل برائت است چون پیش فرض آن این است که ایشان مجرم است و برای همین نمونه DNA ایشان وارد بانک اطلاعاتی شده است.
۱۱. هنگام جا به جایی ایشان، در طی مسیر به زندانیان هشدار داده می شده است که مسیر را خالی کنند، طوری که یک مجرم خطرناک در حال جا به جا شدن است. دقت شود حس بسیار بدی است که یک فرد کاملا بی گناه، احساس کند مشابه یک قاتل خطرناک با او رفتار می شود.
این موارد، همگی غیر انسانی است و نشان میدهد سیستم امنیتی امریکا برخورد مناسبی با زندانیان ندارد و کرامت انسانی آنها را رعایت نمیکند. دستگاه امنیتی امریکا بی آبروتر از این است که کسی بخواهد از عملکردش دفاع کند. وظیفهی هر انسان با وجدانی است که به برخورد با ایشان معترض باشد. حداقل این است که در دل خودش معترض باشد. اما سوال بنده این است آیا کسی که به رفتارهای مشابه در زندانهای ایران و شیوهی رسیدگی قضایی معترض نبوده، میتواند با وجدان راحت به موارد فوق معترض باشد؟ آیا در کنار موارد فوق نباید این موارد را دید:
۱. ایشان بعد از ۲-۳ روز از بازداشت، اجازه پیدا کرده با خانوادهی خود سخن بگوید و شرح بدرفتاریها را توضیح دهد.
۲. ایشان دسترسی به وکیل داشته. دو نوبت در دادگاه حاضر شده و با حکم قاضی، بازداشت ادامه پیدا کرده است.
۳. شهادت ایشان با حضور هیات منصفه بوده است.
۴. طبق گفتهی ایشان، اهانت کلامی و ضربههای فیزیکی وجود نداشته است.
۵. مجموع بازداشت ایشان ۱۱ روز بوده. اگرچه همراه با بلاتکلیفی بوده اما بعد از شهادت دادن آزاد شدهاند.
۶. در طول بازداشت، خانوادهی ایشان اجازهی اعتراض و رسانهای کردن ماجرا را پیدا کرده و اکنون هم قرار است تظاهراتی در اعتراض به این عمل انجام شود. دولت امریکا به خانوادهی ایشان بابت فعالیت رسانهای فشار نیاورده است.
دقت کنید نسبت ایشان با دولت امریکا، شبیه نسبت مثلاً یک خبرنگار بیبیسی فارسی با دولت ایران است. یک زندانی مخالف نظام را ول کنیم، آیا میشود امروز گفت نظام جمهوری اسلامی با زندانیان متدین و غیر وابسته به خارج رفتار فوق را دارد؟ آیا میتوان به دولت امریکا معترض بود و همزمان به جمهوری اسلامی هیچ اعتراضی نداشت؟ اگر کسی این گونه است، آیا نباید به با وجدان بودن وی شک کرد؟
ثبت نظر