سال ۹۸ با همهی فراز و نشیبهایش تمام شد.
سالی که گذشت برای من از نظر شخصی و حرفهای بسیار پربرکت و مفید بود
اما از نظر اجتماعی شاید یکی از سختترین سالهای چند دهه اخیر بود.
اگر بخواهم در مجموع ارزیابی کنم با قطعیت سال ۹۸ را سال خوبی نمیدانم
چرا که بعد اجتماعی را مهمتر از بعد شخصی میپندارم.
هر موفقیت شخصی بایستی در بستری اجتماعی بروز و ظهور داشته باشد و تا زمانی که ما از نظر اجتماعی رشد نکنیم، نمیتوانیم رشد شخصی داشته باشیم.
بحران کرونا در چند هفتهی اخیر درسهای زیادی برای مردم دنیا به بار آورد
و آنچه از شواهد و قرائن بر میآید، همچنان مهمان ناخواندهی ما خواهد بود
و تا زمانی که همهی مردم به این بینش نرسند، این بیماری از میان ما رخت بر نخواهد بست.
ما بایستی یاد بگیریم که بدون یکدیگر معنایی در این جهان نداریم
و نفع ما زمانی معنا دارد که در گروی نفع جمعی باشد. چه آن جمع بخواهد خانوادهی خودمان، هم شهریهایمان، هم وطنانمان یا همهی مردم کرهی زمین باشد.
کرونا به ما آموخت که ما بیشتر از اینکه با بقیهی مردم دنیا متفاوت باشیم، به یکدیگر شبیه هستیم.
سال خوبی را برای همهی شما عزیزان آرزو میکنم و امیدوارم در کنار رسیدن به آرزوهای فردی خود، به اهداف اجتماعیمان بیاندیشیم و در راستای تحقق آن تلاش کنیم.
سال نو مبارک
ثبت نظر