نویسنده مهمان**
برخی مخاطبین پس از انتشار مجموعه‌ی تصویری #از_نو_برایت_می‌نویسم می‌پرسن: «اگر امریکا اینقدر تلخ و سیاه هست، چرا برنمی‌گردید ایران؟»
سوال واردی هست اما اشکال واردی نیست 🙂
دانش‌آموخته‌ی استنفورد که رفیق ماست، سال‌ها پیش به ایران برگشته و این خاطرات مربوط به وقتی هست که در امریکا دانشجو بوده.
ایشون در حال حاضر بعنوان فردی موفق، مشغول به خدمت در ایران هست. ما خودمون با بعضی مطالب یادداشت‌ها موافق نیستیم و با بعضی مطالبش همدل‌ایم. در واقع خود من با اینکه از بسیاری مطالبش لذت می‌برم اما در این حد دید منفی نسبت به کشور و مردم امریکا ندارم.
با این وجود، جهت پوشش دیدگاه‌های مختلف و به دلیل قلم احساسی و قوی ایشون که به زیبایی برخی وجوه کمتر دیده شده‌ی مهاجرت و غربت رو بیان می‌کنه، نه تنها به انتشار کامل و بی‌کم و کاست این یادداشت‌ها در قالب یک مجموعه‌ی تصویری می‌پردازیم
بعنوان یه مثال دیگه، نویسنده‌ای داریم (#سپهر) که اکثر یادداشت‌های ایشون ذکر نکات مثبت امریکاست و اغلب با این دید روایت میکنن.
ما هر دوی این دیدگاه‌ها رو قابل تامل می‌دونیم و پوشش میدیم چرا که به آزادی بیان در قالب آیه‌ی ۱۸ سوره‌ی زمر معتقد هستیم و عقیده داریم در معرض افکار متفاوت قرار گرفتن باعث ساخته شدن انسان و افزایش شناخت و آگاهی‌ش میشه؛ به همین سادگی
**
کیوان ابراهیمی
ثبت نظر