کابوس انتقام

کانال نویسنده در تلگرام : drbazargan

اینکه دود شرایط جنگی در چشم مسافران بی‌گناه هواپیما برود درد بزرگی است.
زبان قاصر است از بیان شدت این فاجعه. ولی تلخی پنهانکاری و فریبکاری اگر از آن بیشتر نباشد، کمتر نیست.
چند روز است که می‌گوییم این دروغ بزرگ امریکا برای انحراف افکار عمومی است!
ولی حالا که همه چیز مشخص شده است چطور؟
مردم با خود چه خواهند گفت؟
باید اعتراف کنیم که در جنگ انسانی، اخلاقی و رسانه‌ای شکست بزرگی خورده‌ایم.

انگار قرن‌ها از آن لحظات پرشکوه تاریخی گذشته است که میلیون‌ها نفر در خیابان‌های اقصی نقاط این کشور در داغ ترور شهید سلیمانی اشک می‌ریختند.
اینکه برای اولین بار ایران به صورت مستقیم توانست نیروهای امریکایی در صدها کیلومتر آن طرف‌تر را توسط موشک‌های بالیستیک بومی هدف قرار دهد، به خاطره‌ها پیوست!

آن افرادی که دستور شلیک به هواپیما را داده‌اند
و آن افرادی که ماشه را کشیده‌اند آن دنیا باید پاسخگو باشند
که در آن شرایط پر استرس چه بر روی رادارها دیده‌اند
و چه محاسبه‌ای کرده اند که منجر به این تصمیم شده است؟
شاید بگویند خطای انسانی جزئی از شرایط بحرانی و جنگی است.
شاید بگویند اگر امریکا سردار ما را ترور نمی‌کرد هیچ‌کدام از این اتفاق‌ها نمی‌افتاد.
شاید بگویند اگر ظالمین عالم چشم طمع به منابع نفتی منطقه نداشتند ما در شرایط جنگی نبودیم. نمی‌دانم.
خدا بهترین حسابرس است و به حساب ما و آن‌ها خواهد رسید.

من به شخصه، ضمن تسلیت مجدد به خانواده‌های داغدار، به هر اندازه که در این ماجرا سهیم هستم، توبه کرده و از همه‌ی خوانندگان عذرخواهی می‌کنم.