توحید عزیزیدیروز مخاطبان گرامی این کانال در سوپر گروه ( Fans_Of_K1inUSA ) بحث جالبی داشتند در مورد تشابه سخن اخیر ترامپ با میرحسین موسوی.
دونالد ترامپ به دلیل پس زمینه‌ای که دارد چندان در مورد امور بین الملل و اتفاقات داخلی دیگر کشورها – از جمله ایران – مطلع نیست. بنا بر این، به نظر نمی‌رسد که وی با تأسی به میرحسین موسوی گفته باشد: «نتیجه‌ی انتخابات را قبول می‌کنم اگر خودم برنده‌ی انتخابات باشم!»
از سوی دیگر نیز خیلی بعید است که ترامپ و همقطارانش به خود جرأت دهند علیه خروجی انتخابات اقدام‌های مخرب و مغایر دموکراسی انجام دهند؛ هر چقدر هم که خود را بی باک و متحور نشان داده باشند، عبور از خطوط قرمز دموکراسی در آمریکا و اتهام «خیانت» آن قدر سنگین و مخرب است که هیچ کس تصور نزدیک شدن به آن را نیز در سر نپروراند.
مع هذا، این تشابه گفتار میان موسوی و ترامپ نشانه‌های دیگری در بطن خود دارد. همانطور که چندی قبل در نوشته‌ی «ترامپ در آمریکا و فاطمه حسینی در تهران: یک تشابه فرهنگی ـ سیاسی»، تاثیر تشابهات فرهنگی مردم تهران و آمریکا بر سیاست را متذکر شدم، در اینجا نیز می‌توان از روی گفتارهای مشابه افراد به تشابه ساختار ذهنی و اختلالات شخصیتی آنها پی برد.
معروف شده است که ترامپ، احمدی نژاد ایران است و از بُعد شخصیت پوپولیستی این دو، این سخن، گزاره‌ی گزافی نیست. در عین حال ترامپ ابعاد شخصیتی دیگری نیز دارد که در تضاد با احمدی نژاد و مشابه فردی مثل موسوی است. وقتی می‌بینم که ترامپ سخنی را به لب می‌آورد که در تاریخ معاصر موسوی نیز مشابه آن را گفته، توجه به آبشخور ذهنی این دو فرد که منجر به خروج این سخن از دهانشان شده است، جالب توجه خواهد بود.
منتقدان ترامپ در آمریکا، وی را فردی می‌دانند که در دنیای مجازی ذهن خودش اسیر است و نمی‌تواند با واقعیت‌های دنیای بیرونی ارتباط درستی برقرار کند. رفتار و گفتار ترامپ نیز مهر تاییدی بر این ادعاست و نقطه‌ی تلخ ماجرا اینجاست که در میان سیاستمداران و سیاستزدگان ایرانی نیز موارد مشابه ترامپ – از جمله موسوی – به وفور یافت می‌شود. آنانی که در دنیای ساخته‌ی ذهن خود اسیرند و ارتباطی با واقعیت‌های جامعه نمی‌گیرند. و پر واضح است که در غیاب خطوط قرمز سیاسی (یا عدم ترس از عواقب عبور از این خطوط) چنین افرادی چه میزان خطرناک و آسیب‌زا هستند.
کیوان ابراهیمی
ثبت نظر