نویسنده مهمان⚪️ پرسش مخاطب:
❓سلام و دمتون گرم برای کانالتون
من امیرحسینم دانشجو کامپ تهران و خب بحث اپلای و اینجور چیزا تو ذهنم بُلده به تبع آدمایی که باهاشون هم‌رشته‌ایم. امروز پست سپهر رو خوندم راجع به مدرسه‌ی بچه‌ها تو خارج. یه مشکلی دقیقاً ذهنمو درگیر کرده بود که اپلای بکنم یا نه و مهم‌تر از اون همین که بعد اپلای اگر احیاناً نظرم عوض شد برای سکونت تو کشوری مثل امریکا. این مسئله‌ی بچه واقعاً مهم میشه خب بحث تاثیر فرهنگ غربی روی بچه چی؟ قبول دارم هالیوود اون چیزی که واقعیته رو نشون نمیده ولی خب خیلی به وضوح از مسئله‌ی همجنس‌گرایی پشتیبانی میکنن و مخصوصاً تو فیلم‌هاشون جوری نشون میدن که انگار این مسئله برای هم سن و سال‌های من که پدر و مادرهای فردا هستن حل شده‌ست. این باگ بزرگ ماجرا رو چه کنیم؟ حتی اگه بچه‌مون تو فضای مدرسه‌ی مذهبی بزرگ‌شه.
پاسخ از کیوان ابراهیمی
سلام، متشکر از اظهار لطف‌تون
حتی اگر مساله‌ی همجنس‌بازی در میان نبود، صرف بزرگ شدن فرزند در مدرسه‌ی مذهبی به معنای مذهبی شدنش (چه در فضای امریکا چه ایران) نیست.
همه‌ی مومنین ساکن امریکا امکان فرستادن فرزندان‌شون به مدارس اسلامی رو ندارن. در سال‌های اخیر پیشرفت‌های خوبی شده و مدارس اسلامی و شیعی خوبی در چند شهر امریکا راه افتاده اما هنوز در اکثر ایالت‌ها اینگونه مدارس شیعی وجود نداره. ممکنه خانواده‌ای تمایل داشته باشه فرزندش رو به مدرسه‌ی اسلامی بفرسته اما بخاطر شهری که در اون زندگی میکنه (و بخاطر کار یا تحصیل امکان جابجایی نداره)، این مزیت رو از دست بده.
موضوع تربیت فرزند از مسائل خیلی مهم برای مومنین ساکن غرب هست که در برخی موارد به تنهایی تعیین میکنه چند سال بمونن و کی برگردن. ماجرای راحیل رو اگر نخوندید بخونید.
گفته میشه شما در نهایت بتونید فرزند خودتون رو حفظ کنید، نسل‌های بعدتون در نهایت امریکایی خواهند شد. میشه گفت این نکته طبق مشاهدات شخصی بنده در اغلب موارد درسته، بجز شرایط و خانواده‌های خاص.
مساله‌ی همجنس‌بازی یکی از بزرگ‌ترین تاثیرات منفی فرهنگ امروز غرب بر خانواده‌های مسلمان هست. بصورت تکرارشونده و مداوم می‌بینیم که در جمع‌های مومنین و کنفرانس‌های اسلامی در این مورد و همینطور سایر تضادهای فرهنگ غربی با اسلام بحث و همفکری میشه.
ممکنه گفته بشه اعوجاج‌های فرهنگی در غرب پس از مدتی به ایران میرسه و ممکنه کشورمون ۱۰-۱۵ سال دیگه با چالش همجنس‌بازی مواجه بشه. مثلاً در اون زمان حجاب کاملاً آزاد بشه و مطالبه‌ی (به اصطلاح) حقوق همجنس‌بازان، جای فعالیت‌ها ضد قانون حجاب و پوشش رو بگیره. خدا کنه این اتفاق نیافته اما ورای چیزی که در آینده رخ خواهد داد، واضحه که در حال حاضر فضای ایران از لحاظ عدم میل دادن افراد به این انحراف جنسی مناسب‌تر هست. البته فضای اجتماعی امریکا (بجز فیلم‌ها و رسانه‌ها) رو که نگاه کنید، وضعیت همگن و یکسانی نداره. مثلاً در آیوا ما به ندرت نمادهای همجنس‌بازان یا تجمعات‌شون رو می‌بینیم اما کلفرنیا پر هست از خانه‌هایی که پرچم رنگین‌کمانی رو نصب کردند یا کمپانی‌هایی که در ژوئن هر سال، از لوگو گرفته تا در و دیوارشون رو شکل شبه رنگین‌کمان درمیارن.
اگر با دیدگاه شرعی به مساله نگاه کنیم، فرهنگ غربی (بطور خاص امریکایی) علاوه بر تاثیرات منفی و مضری که داره، دارای المان‌های مثبت و مفید نیز هست. موارد زیر به ذهنم میرسه که طبق مشاهدات و تجربیاتم، عموماً در امریکا وضع بهتری نسبت به ایران دارن و هر کدوم‌شون بر مسائل فرهنگی و تربیتی فرزندان موثرند:
کمتر بودن دروغ‌گویی و کلاه‌برداری
خوش‌رفتاری و حسن خلق اجتماعی بیشتر
فساد مالی و اداری کمتر، روابط مالی سالم‌تر
قانون‌مندی و نظم‌گرایی بیشتر
آرامش روانی و فکری بیشتر (به دلایل مختلف از جمله مسائل رفاهی و اقتصادی و نظم بیشتر امور در جامعه)
دسترسی به روش‌ها و امکانات علمی و آموزشی و دانشگاهی کاراتر و بهتر، یادگیری زبان‌های خارجی
امکان مستحکم‌تر کردن اعتقادات فردی با بیرون آمدن از فضای ایران و تلاش برای حفظ دین در جامعه‌ی غیر مسلمان، تفکر در یک فضای خلأ و خارج از جوّ غالب
ارتباط با مسلمانان از ملیت‌های دیگر و همینطور نومسلمانان امریکایی، توسعه‌ی نگرش جهان‌وطنی در فرزندان
وجود یک گپ و فراهم بودن بستر انجام کارهای تاثیرگذار فرهنگی و اسلامی برای کامیونیتی شیعیان و نومسلمانان، کمک به گسترش اسلام در غرب
مجال بیشتر برای مطالعه و انجام فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی با آسودگی نسبی از دغدغه‌های مالی
تصحیح اذهان نسبت به مذهبی‌ها با تحصیلات عالیه و انجام فعالیت‌های علمی
دخالت کمتر جامعه در امور خصوصی و تربیتی، رها شدن از تعارفات دست و پا گیرِ خانوادگی و معاشرتی (مثال: در ایران جبر اجتماعی دارید تا با برخی اقوام ضد مذهبی که تاثیر مخرب بر فرزندتون دارن معاشرت کنید اما در امریکا دایره‌ی دوستان و اطرافیان دست خودتون هست)
ا از طرف دیگه، طبق مشاهدات و تجربیاتم، دستِ کشورمون در موارد زیر که دارای تاثیر فرهنگی و تربیتی بر فرزندان خانواده‌های مذهبی هستند پُرتره:
اعتقاد جامعه و مردم به دین و خداوند
فضای مذهبی جامعه و قرار گرفتن در معرض مفاهیم دینی (از جمله مظاهر اسلامی مثل مسجد، صدای اذان و شرکت در نماز جماعت، دعا، جلسات مذهبی و بیشتر بودن مومنین در جامعه)
دسترسی به مراکز و هیات‌های مذهبی، علمای دینی، و توسل به اهل بیت در حرم و مرقد ایشان
کمک به تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی (البته بحث است که در جامعه و شرایط امروز چقدر ممکن و شدنی است اما راهش بسته نیست)
در کنار پدر و مادر، خانواده و اقوام بودن
داشتن دوستان صمیمی و همفکر بیشتر
مدارس قرآنی و اسلامی
کمتر بودن زمینه برای کشیده شدن به انحرافات جنسی مثل همجنس‌بازی و روابط نامشروع
حلال بودن غذاها
دسترسی سخت‌تر در ایران به مراکز فساد (بجز بحث مواد مخدر که قضاوتی در موردش ندارم)
ا غرض از تهیه‌ی لیست‌های بالا این بود که بگم با یک trade-off طرفیم و باید بجای تلقی صفر و یکی، منافع و مضار هر طرف رو سبک سنگین کنیم تا در هر مرحله از زندگی تصمیم درست رو بگیریم. برای مثال، ممکنه برای مذهبی شدن فرزندان در امریکا، مادر یک خانواده مجبور باشه قید شغل و کارش رو بزنه و بجای فرستادن به مدرسه، اون‌ها رو هوم‌اسکول کنه یا اینکه اگر خانواده‌ای قصد ساختن زندگی در امریکا رو داره، در سن نوجوانیِ فرزندانش، چند سالی به ایران بره تا اعتقادات مذهبی اون‌ها قوی و مستحکم بشه (مثال‌های زیادی دیدم که این پدر و مادرهای موفق ساکن امریکا این روش رو توصیه میکنن). یا اگر دید هیچ‌کدوم از روش‌های فوق اثرگذار نیست به ایران برگرده اما تضمینی نیست کسی که بچه‌ش رو در ایران بزرگ میکنه هم در جامعه‌ی امروز بتونه اون رو مذهبی و مومن نگه داره.
خلاصه اینکه رفتن یا ماندن از موضوعاتی هست که همیشه ذهن ما غرب‌نشینان باهاش درگیره و اغلب نمی‌تونیم یقین حاصل کنیم که چه کاری درسته بلکه باید یک سنجش و محک دائمی و دقیق داشته باشیم و از خداوند کمک بخوایم که بتونیم تصمیم درست رو بگیریم.
لیست‌های بالا می‌تونن به کمک شما توسعه پیدا کنن. اگر ساکن ایران یا غرب هستید و پیشنهادی برای افزودن به لیست‌های بالا دارید می‌تونید به ادمین تلگرام ما (FansOfK1inUSA_Admins) پیام بدید.
کیوان ابراهیمی
ثبت نظر