کیوان ابراهیمیتحلیلی بر وقایع بنزینی آبان ٩٨ از منظر یک ایرانی خارج از کشور
بخش ١ از ۴
٠- مقدمه
حدود یک هفته است که ایرانیان ساکن خارج دل‌نگران اتفاقات ایران اند. قطعی سراسری اینترنت بر این نگرانی‌ها افزوده است. برخی تنها نگران خانواده‌ی خود و بی‌خبری از آنان هستند و آه و ناله‌شان از سر منفعت شخصی است، به مجرد خبر گرفتن از خانواده، گوشه‌ای می‌خزند و آتشِ افتاده بر جان ملک و مملکت را با بی‌خیالی می‌نگرند. برخی بدتر، آتش‌بیار معرکه شده‌اند و مردم را به آشوب و شورش فرا می‌خوانند اما وجود دارند دلسوزانی که با پذیرفتن مسئولیتِ بکارگیریِ تک‌تکِ کلمات و واژگان‌شان، دل در گروی سعادت کشور و کامیابی مردم خود دارند.
ما به نوبه‌ی خود در این یک هفته در کانال نظرات برخی دیدگاه‌ها را نوشتیم و منتشر کردیم اما بعد از یادداشت «اشتعال گرانی، چند کلام برای کشورم»، به علت قطعی اینترنت و عدم دسترسی خوانندگان به تلگرام، مبحث دیگری را در کانال اصلی کلید نزدیم. حال که دسترسی به اینترنت کم‌کم در حال برقراری‌ست و خوانندگان برگشته‌اند، ذکر چند نکته‌ی تحلیلی خالی از وجه نیست.
ادامه دارد…
نویسنده مهمان
ثبت نظر