مهاجرت به ایران

چند ماه پیش در مسجد امام علی (ع) در شهر تورنتو با دوستی افغانستانی آشنا شدم
که حدودا ۴۵ سال سن داشت و صاحب دو فرزند بود.
در صحبت کوتاهی که بین ما رد و بدل شد،
متوجه شدم که خانواده‌ای متمول هستند
و از طریق سرمایه‌گذاری به کانادا مهاجرت کرده بودند.

در اثنای صحبت ناگهان گفت: نمیدونم این چه قانون نادرستیه که تو ایران هست
و من رو مجبور می‌کنه همه‌ی سرمایه‌ی زندگی خودم و خانواده‌ام رو از اون طرف دنیا بیارم کانادا.
به خدا حاضر بودم همین هزینه رو بدم و تو ایران زندگی کنم.
عجیب عاشق ایران بود.
می‌گفت حتی هزینه‌ی تحصیل دو تا بچه‌ام رو هم همین حالا حاضرم بدم تا برن ایران درس بخونن و اونجوری که دوست دارم بزرگ بشن.
به شرطی که بهمون شهروندی داده بشه.

خواندن مداحی فارسی

متعجب پرسیدم که یعنی الان هم حاضری با این همه سختی که کشیدی بری ایران؟
گفت: تو نمی‌فهمی من چی می‌گم (فکر می‌کرد من با برگشت به ایران مخالفم و عشق کانادا ام
: چند ماه بعد هم با یک دوست پاکستانی‌ به نام عفیف آشنا شدم (اینجا).
چنان عاشق ایران بود که همان جا شروع کرد
یک مداحی فارسی را خواندن که خودش هم فکر کنم معنی‌اش رو نمی‌دانست.
دانشجوی ارشد عمران بود و تمام هزینه‌ی تحصیلش رو خانواده‌اش می‌دادند.
گویا پدرش از ترس اینکه کشته نشود فرستاده بودش کانادا درس بخواند و بماند.

یا همسرم با خانمی افغانستانی در مسجد امام مهدی (عج) تورنتو آشنا شدند.
از ایشان می‌پرسند تا حالا حرم امام رضا (ع) رفته‌اید؟
که ایشان شروع می‌کند سفره‌ی دلش رو باز کردن و می‌گوید فقط یکبار توانسته مشرف بشود
و البته خیلی دلشان می‌خواسته که در ایران شهروند بشوند و قانون مانع شده و برای همین به کانادا مهاجرت کرده‌اند.

در این دو سال، علاوه بر موارد فوق نمونه‌های دیگری هم از علاقه مردم آسیای مرکزی، بنگلادش و هند، و همین‌طور عراق به زندگی در ایران و یا علاقه به فرهنگ ایرانی دیده‌ام.
به ویژه در مورد زبان فارسی: اینجا

نکته‌ی مشترک در این موارد که اشاره شد این است که عموما این افراد تحصیل کرده
و دارای شرایط خوب مالی هستند و حتی حاضرند در شهرهای کوچک ایران زندگی کنند تا نه تنها امنیت داشته باشند
بلکه خانواده‌هایشان در قالب‌های فرهنگی و مذهبی مورد نظر خودشون زندگی کنند.
مواردی که می‌تواند برای یک نفر در مهاجرت به ایران جذابیت داشته باشه کم نیست
: امنیت موجود در ایران، سبک زندگی، اشتراکات فرهنگی و مذهبی و حتی رفاه نسبی و زیرساخت‌های مناسب برای پیشرفت مانند تحصیل در دانشگاه (به نسبت عموم کشورهای منطقه آسیای مرکزی و خاورمیانه).

سیاست جذب مهاجر

قبلا اشاره کرده بودیم که برای ورود از طریق سرمایه‌گذاری به کانادا باید حدودا مبلغی معادل ۳.۵ میلیارد تومان وارد خاک کانادا بشود.
یکی از راه‌های جذب سرمایه‌ی خارجی همین موضوع مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری می‌تواند باشد
که متاسفانه در ایران اصلا جدی گرفته نمی‌شود.
در مقاله‌ی دیگری به منافع سرشار سیاست جذب مهاجر خواهیم پرداخت.

یکی از الزامات اجرای چنین طرح‌هایی مبارزه با رفتار نژادپرستانه در میان ایرانیان است.
عموم کشورهای موفق در اجرای چنین سیاست‌هایی پیوست‌های فرهنگی این ایده‌ها را در طول زمان در نظر می‌گیرند.